YELKEN

Yelken açıyorum uçsuz bucaksıza,

Yalnızca teknem beyaz yelkenleriyle ve ben

Geride bırakıyorum her şeyimi

Yanımda istemedim hiç bir şeyi

Ne dertlerimi

Ne de sevdiklerimi

Bembeyaz köpüklerin kucakladığı,

Ve her geçen dakika benden gittikçe uzaklaşan,

Ve sevdiklerimle mutluluklar, acılar yaşadığımız,paylaştığımız

Dönüp de son bir defa baktığım sahillere,

Deniz fenerine ve o küçük çay ocağına,

Elveda demek gelmese de içimden 

Yelken açıyorum o uçsuz bucaksıza

İçinde uskumruların oynaştığı,

Albatrosların, martıların dünyası

O uçsuz bucaksız mavinin

Ta! gökyüzüyle bütünleştiği yere kadar

Yelken açıyorum

Kimbilir....

Belki bir gün dönüp tekrar

Sevdiklerimle kucaklaşacağım,

Mutluluklarımızı paylaşacağımız

Ve kanayan yaraları sarabileceğimiz,

Belki de bir daha hiç dönmeyeceğim

O şirin çay ocağına son bir kez dönüp bakarken,

Elveda demek gelmese de içimden 

Yelken açıyorum şu uçsuz bucaksıza.

27.11.1990 - İSTANBUL

http://gecmiszamanyolcusu.blogspot.com